Η λήψη ιστορικού και η λεπτομερής κλινική εξέταση του ασθενή με αυχενικό σύνδρομο θα μας κατευθύνει ως προς την διάγνωση της αιτίας του προβλήματος και θα μας οδηγήσει στη θεραπεία.

Δεν χρειάζεται σε όλους τους ασθενείς ακτινογραφία ή μαγνητική καθώς οι έρευνες δείχνουν ότι πολλές φορές περιπλέκουν την κατάσταση και ''τρομάζουν'' τον ασθενή.
 
 Η φαρμακευτική αγωγή με ΜΣΑ (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη) προσφέρει βραχυπρόθεσμη ανακούφιση απ'τον πόνο στην οξεία φάση,¨ δεν στοχεύει  όμως στην αιτιολογική θεραπεία του προβλήματος
 
 Σύμφωνα με έρευνες  μακροχρόνιας παρακολούθησης η αποτελεσματικότητα των υπερήχων, laser, έλξης,εφαρμογής θερμικών συσκευών (διαθερμίες, υπέρυθρες κλπ), ηλεκτρικού ερεθισμού, TENS, κατάκλισης, της μάλαξης και του βελονισμού για την αντιμετώπιση του αυχενικού πόνου αμφισβητείται.
 
 Υπάρχουν αρκετά ερευνητικά ευρήματα που υποστηρίζουν τον ευεργετικό ρόλο της εκπαίδευσης και της χρήσης ειδικών ασκήσεων  για κάθε ασθενή, καθώς και της εφαρμογής κινητοποιήσεωνς των αρθρώσεων του αυχένα.

Φυσικοθεραπεία

Ανάλογα με την αξιολόγηση μπορούμε να εφαρμόσουμε διάφορες θεραπευτικές  τεχνικές, όπως τη μέθοδο McKenzie, που συνίσταται στην εξεύρεση θέσεων ή κινήσεων,  που μειώνουν άμεσα τα συμπτώματα, δίνοντας τη δυνατότητα στον ασθενή να συνεχίσει τη θεραπεία και στο σπίτι με την καθοδήγηση του φυσικοθεραπευτή βέβαια (σε προβλήματα δισκοπάθειας κυρίως).
 
Αυτό σύμφωνα με έρευνες μειώνει το κόστος της θεραπείας, αυξάνει την αποτελεσματικότητα της και μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης υποτροπών.
 
Όταν έχουμε προβλήματα δυσλειτουργίας σε αρθρώσεις εφαρμόζουμε κινητοποιήσεις  στις αρθρώσεις του αυχένα (manual therapy), ανάλογα με τα συμπτώματα του ασθενή.
 
Ενώ, όταν οι μυικοί πόνοι επιμένουν, μπορούμε να εφαρμόσουμε τεχνικές μάλαξης και trigger point therap, που μειώνουν τον μυικό σπασμό!

Η θεραπευτική άσκηση πρέπει να παίζει βασικό ρόλο σε κάθε θεραπεία.Πρόσφατες μελέτες  δείχνουν ότι οι ασθενείς με πόνο στον αυχένα και κυρίως οι χρόνιοι ασθενείς  δεν έχουν καλή αίσθηση και κινητικό έλεγχο στην περιοχή ενώ, έχουν έλλειψη μυικής  ισορροπίας.
Αξιολογώντας  την κίνηση του ασθενούς πρέπει να δώσουμε ασκήσεις σταθεροποίησης του αυχένα με ασκήσεις κινητικού ελέγχου (motor control re-learning στη διεθνή αρθρογραφία), ασκήσεις ευλυγισίας ή δύναμης ανάλογα με τον ασθενή και να διορθώσουμε τυχόν μυικές ανισσοροπίες στην περιοχή που πάσχει.
 
Το σημαντικότερο είναι να εξετάσουμε τον ασθενή συνολικά σε όλες του τις κινήσεις ή θέσεις της καθημερινότητας του και να καταλάβουμε γιατί πονάει. Στη συνέχεια εξηγούμε λεπτομερώς και όσο το δυνατόν πιο απλά στον ασθενή γιατί πονάει, τί πρέπει να αποφεύγει, τι να κάνει κλπ.
 
Τέλος μεγάλη συμβολή στη θεραπεία αποτελεί η διόρθωση της στάσης στην καθιστική ή στην όρθια θέση και φυσικά οι συχνές αλλαγές της στάσης. 
 
Ελάτε να σας δείξουμε πως μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση και θεραπεία του προβλήματος μπορεί να οδηγήσει στην οριστική λύση!!